Laatste dag Cordoba

We hebben geen wekker gezet. Bert haalt lekker verse broodjes om de hoek en we ontbijten gezellig samen. Na het ontbijt gaan we naar de synagoge, de enige die er nog is in Andalusië. Het is een vrij klein gebouw, ik denk dat de oppervlakte ongeveer 6 x 6 meter is. Waarschijnlijk is dan ook dat dit en familiesynagoge was. Ook hier weer fraaie pleisterwerken aan de muur en op elke muur staat teksten van psalmen – uiteraard in het Hebreeuws.

We lopen een stukje terug naar het “Casa Al-Andalus” . In dit 12^e eeuwse Andalusische huis wordt de papierfabricage ten tijde van de Moorse overheersing getoond. Ook hier weer en mooie patio, waar het heerlijk koel is. Het is niet groot maar wel erg mooi gedaan, je waant je echt in die tijd. We willen een vel geschept papier – van katoen – kopen maar willen dat uiteraard niet de hele dag bij ons dragen. Alleen, hoe leg je dat uit in het Spaans aan iemand die ook geen Engels spreekt? Gelukkig spreekt hij Frans en wij ook dus dat komt goed uit en we mogen ’s middags gewoon even terugkomen zonder opnieuw entree te betalen.

We gaan nu eerst koffie drinken en dan gaan we naar de kathedraal voor de eucharistieviering. Het is inderdaad niet druk en we kunnen op de voorste rij zitten. Het is wel heel bijzonder om de moskee nu helemaal leeg te zien – op zondag van is er namelijk geen toegang van 11.30 – 15.00 in verband met twee eucharistievieringen om 12.00 en 13.30 uur. Je mag nu ook niet door de moskee heen lopen maar je moet direct de kathedraal in.
Het is wel een heel bijzondere ervaring – en ergens voelt het voor mij ook een beetje dubbel gezien mijn kritiek – maar ik ben heel blij dat we gegaan zijn. De eucharistieviering is uiteraard in het Spaans maar de gezangen kan ik grotendeels meezingen, dat is wel iets voor Yvonne en Ina. Jammergenoeg mochten er tijdens de viering – logisch natuurlijk – geen foto’s/film gemaakt worden dus jullie moeten mij geloven.
Na de viering moeten we ook meteen weer naar buiten maar we maken dan nog wel enkele foto’s van een bijna lege moskee, dat was gisteren onmogelijk gezien de drukte.

We gaan op zoek naar “Casa Arabe” een huis in Arabische stijl maar helaas blijkt dit gesloten. Dat is jammer want we gaan straks ook nog naar “Casa de Sefarad”, een tentoonstelling over de joden. Een beetje achtergrond van drie verschillende bevolkingsgroepen.

We besluiten om vroeg te eten vandaag en zoeken een leuke gelegenheid om tapas te eten. De meeste zaakjes bieden alleen maar menu’s of gewoon een gerecht dus we besluiten om naar hetzelfde plekje te gaan als 2 dagen geleden. Ook nu eten we daar weer heerlijk met z’n tweetjes 6 tapas en als toetje de heerlijke “berenjenas”, die we ook gisteren hadden.

Na bijna 2 uur daar gezeten te hebben gaan we naar de toeristeninformatie – in het appartement lag een heel leuk blad, uitgegeven door hen, met veel leuke informatie over Córdoba maar helaas, zij zijn gesloten op zondag gesloten. We wandelen langs de rivier en gaan dan naar “Casa de Sefarad”. Daar krijgen we heel veel informatie over Sefardische joden – dat zijn joden uit Spanje en Portugal .

We gaan terug naar het appartement, kopen nog wat broodjes en kijken even naar het oliepijl van de auto – morgen beginnen we aan de grote reis terug naar huis. In het appartement pak ik alvast de tas grotendeels weer in, zodat we morgen niet meer zoveel hoeven te doen. Toch altijd wel jammer als je weer naar huis moet maar aan de andere kant ook wel weer fijn. Gewoon elke nacht in je eigen bedje en in je eigen bad. Dat is altijd maar afwachten alhoewel we zeker goede appartementen gehad hebben. Dit is zeker voor herhaling vatbaar.

Cordoba, naar de kathedraal, de baden en het kasteel

We hoeven niet vroeg op te staan omdat alles lekker dichtbij het appartement is en we ontbijten op ons gemak. Om kwart over 9 gaan we op weg naar de Mezquita/kathedraal. Het is best nog fris maar de verwachtingen voor vandaag zijn weer prima dus we doen geen jasje aan.

Als we bij de Mezquita/kathedraal aankomen staat er best al een aardige rij voor de kassa maar gelukkig gaat het snel zodat we om 10.10 uur al binnenstaan. Wat een bijzonder gebouw is dit zeg en als ik eerlijk ben dan vind ik de katholieken van toen erg domme mensen – om een zo mooie moskee te verminken door er in het midden een kathedraal in te bouwen en aan de zijkanten allemaal kapellen te maken. Gisteren hebben we de maquette van de moskee gezien en daar kon je helemaal doorheen kijken, een woud van 1200!! zuilen.

De rondleiding met de audiogids leidt ons eerst helemaal om de kathedraal, die middenin de moskee staat, heen en daar eindigt de rondleiding.
Abd Al-Rahman I bouwde de originele moskee van 786-788. Van 833-848 werd de moskee uitgebreid door Abd Al-Rahman II. In 951 begon Abd Al-Rahman III met de bouw van een nieuwe minaret. Van 962-966 vergrootte Al Hakam II de moskee weer en uiteindelijk kreeg de moskee in 991, onder Almanzor, zijn huidige omvang. Er konden toen wel 15.000 gelovigen in de moskee. Het merkwaardige is, dat de Mihrab, die eigenlijk naar Mekka gericht moest zijn, niet helemaal goed staat en ook zijn positie in de moskee is door alle uitbreidingen niet meer helemaal goed.
Bisschop Alonso Manrique is verantwoordelijk voor het begin van de bouw van de kathedraal die duurde van 1523-1606. Daarvoor waren er al veel kapellen gemaakt in de moskee want sinds 1146 is het eigenlijk geen moskee meer.

Als we dan uiteindeijk de kathedraal in lopen dan krijg je ineens een berg licht over je heen door alle ramen en ook door de hoogte van de kathedraal. Op zich is het een mooie kathedraal, daar valt niets op af te dingen. Alleen de plaats is gigantisch verkeerd. En dan te bedenken dat er misschien niet meer dan een paar honderd gelovigen in de kathedraal kunnen. Toch wel vreemd allemaal. Koning Karel V was verre van tevreden met het resultaat. Hij zei: “Jullie hebben alles vernietigd wat men nergens anders ziet en er iets voor in de plaats gebouwd wat men overal kan zien”.

Het bijzondere is, dat je gewoon de moskee in kijkt als je vooraan zit in de kathedraal. Er zitten geen deuren in dus het loopt min of meer in elkaar over. Aan de achterzijde van de kathedraal, waar men normaal binnenkomt, zit het einde van het koor. Er worden nog steeds eucharistievieringen gehouden en daar wil ik zeker heen morgen. Het schijnt niet zo druk te zijn maar ik zal er zeker op tijd zijn. Ik wil namelijk wel echt in de kathedraal zitten en niet half ernaast.

Na dit bezoek genieten we van een kop koffie met heerlijk gebak erbij en we rusten meteen wat uit. Niet dat we nu zo moe zijn maar het is tenslotte vakantie dus daar hoort relaxen en genieten toch bij?

Na deze pauze hebben we de baden “Banos Alcazar Califal” en het paleis “Alcazar de los Reys Cristianos” op het programma staan. We komen het eerst langs de baden dus beginnen we daar. Die zijn mooi bewaard gebleven en er is een deel waar de pilaren weer helemaal van marmer lijken te zijn. Best indrukwekkend wat men vroeger met veel minder middelen wist te bouwen en dan vooral die gebogen plafonds.

Als we bij het kasteel komen, wat bewoond werd door de katholieke koningen, dan staat er toch een aardige rij. Gelukkig hebben we stralend weer met wat schaduw en valt het wachten best mee. Eenmaal in het kasteel besluiten we meteen de toren te beklimmen – van daaruit moet je een goed uitzicht hebben op de bovenkant van de Mezquita/kathedraal. Dat valt tegen, want daarvoor hadden we naar een andere toren gemoeten maar die is helaas afgesloten. Het is wel lastig om boven en beneden te komen want de trap is erg smal – passeren is bijna niet mogelijk op een wenteltrap en je weet natuurlijk niet of er al mensen op de trap lopen.

Als we weer beneden zijn koop ik eerst een gids in een automaat want alle vermeldingen zijn alleen in het Spaans – en dat zijn we bepaald niet machtig. Zo komen we heel wat meer te weten over het kasteel en vooral over zijn prachtige tuinen.
We lopen eerst de grote zaal in waar één muur bedekt is met mozaiek uit de Romeinse tijd. Indrukwekkend en je vraagt je af hoe ze dat er zo mooi op hebben gekregen. Het kasteel is ook een tijdje gevangenis geweest en uit die tijd komt de naam vrouwentuin van de binnenplaats. Ook zijn er hier baden, daar waren ze toch wel gek op vroeger. Wij natuurlijk ook wel maar dan toch wel in bescheidenere mate.

Inmiddels is het al bijna 4 uur en we hebben wel trek sinds de koffie. We zoeken een leuk plekje op waar ze in ieder geval tapas hebben. Dat is erg lekker en we doen gewoon samen van enkele kleine hapjes, eigenlijk veel leuker dan gewoon allebei een gerecht bestellen. We komen op een leuk terrasje terecht waar een oudere heer het personeel dirigeert – leuk om te zien. Hij helpt zelf trouwens ook mee. Hij adviseert ons om “berenjenas” te eten – plakjes gefrituurde aubergines. Dat doen we en dat is toch lekker.

Na 1,5 uur gaan we weer richting ons appartement, we kopen onderweg wat koffie en wat broodjes en hebben, zoals gewoonlijk, een rustige avond. Behalve dan het bijhouden van de website maar dat vind ik gewoon erg leuk om te doen.

Foto's toegevoegd

Even een extra berichtje. We hebben hier in Córdoba de beschikking over een kabelverbinding waardoor ik er nu wel foto’s op kan zetten. Ik ben inmiddels bijna helemaal bij maar jullie moeten het zelf maar in de gaten houden. Ik doe in ieder geval mijn best.

Van Baeza naar Córdoba.

Vanmorgen lekker uitgeslapen, want we hoeven niet vroeg weg. We hebben met Carmen, onze gastvrouw in Córdoba, afgesproken dat we er tussen 12.00-13.00 uur zullen zijn en het is een kleine 2 uur rijden. Als ik naar buiten kijk zie ik alleen maar de olijfbomen vlak voor ons hotel, verder totaal geen uitzicht. Dat was dus gisterenavond wel anders, want toen konden we echt heel ver kijken. Het is ook maar 11° en dat is voor ons doen best koud. We zitten wel op een hoogte van bijna 1000 meter dus misschien valt het later op de dag wel mee.

Het ontbijt is behoorlijk uitgebreid en is eigenlijk een Engels ontbijt behalve de witte bonen in tomatensaus. We laten het ons goed smaken. Na het ontbijt halen we de bagage op en gaan richting Córdoba. Het wordt al snel helder en af en toe komt het zonnetje zelfs door. Het landschap is ongeveer hetzelfde als gisteren, heel veel olijfbomen. Als we vlak bij Córdoba zijn verandert het landschap wat en zien we ook enkele katoenvelden.

Alles loopt voorspoedig zodat we onderweg nog een kopje koffie kunnen drinken want anders zijn we te vroeg in Córdoba. Het is inmiddels behoorlijk zonnig geworden dus we hebben weer geen pech met het weer. Om ongeveer half 1 parkeren we de auto en lopen de straat in. Carmen staat ons al op te wachten op de stoep – logisch want we moeten eerst een ijzeren hek door, dan een stuk naar achteren en dan 3 hoog de trap op. Dat is dan ook het enige negatieve aan deze locatie want we zitten maar 10 minuten lopen van de oude stad af.

Carmen is erg enthousiast en legt alles uit. Ze laat ook alle foldertjes uitgebreid zien zodat we aardig op de hoogte zijn. Het appartement heeft 3 slaapkamers, allemaal met 2 1-persoonsbedden, een bescheiden woonkamer met 2 banken en uiteraard keuken en badkamer. Alles ziet er netjes en gezellig uit. We lopen met Carmen naar beneden. Zij gaat weg en wij halen de spullen uit de auto. Dat is best even sjouwen 3 hoog maar dat hoeft gelukkig maar één keer.

Dan gaan we op onderzoek uit want daar komen we tenslotte voor. Het is inderdaad ongeveer 10-15 minuten lopen naar de Mezquita/kathedraal en dat is dan ook meteen het verst weg. Dat is dus heel fijn zo. Vlakbij de oude Romeinse brug eten we een ijsje en dan wandelen we de brug over. Aan de andere kant van de brug staat de “Torre de la Calahorra” met daarin het museum “Vivo de Al-Andalus”. Dit audiovisuele museum geeft een beeld van Córdoba in de bloeitijd, toen de drie grote culturen – christenen, joden en moslims – hier vredig naast elkaar leefden. De christenen werden vertegenwoordigd door de katholieke koning Alfonso X, de Joden door Maimonides en de Moren door Averroes en Ibn-Arabi. Er staan mooie maquettes van het Alhambra van Granada en van de moskee van Córdoba. Dit is een heel goed begin van ons bezoek aan Córdoba.

We lopen na dit bezoek terug over de brug en lopen helemaal rond de Mezquita/katheraal. De muren van de Mezquita/kathedraal zijn al erg mooi om te zien, net als de binnenplaats – de vroegere ruimte waar de moslims zich wasten voordat zij naar de moskee gingen. Als dat al mooi is, hoe zal het dan binnen zijn?

Je struikelt bijna over de souvenir winkeltjes en ik vraag me echt af hoe ze allemaal kunnen overleven – ze lijken allemaal erg veel op elkaar wat betreft het aanbod. Eén winkeltje met sieraden springt er uit, daar kopen we een mooie ketting met bijpassende oorhangers voor mij. Alvast voor mijn verjaardag.

Het is inmiddels al bijna half 5 en we hebben na het ontbijt nog helemaal niets gegeten. We zoeken dus een gezellig terrasje en zien een leuk terrasje op een patio. Daar gaan we binnen en toch buiten zitten – eigenlijk wel zo leuk want er loopt niemand langs je tafeltje.

We besluiten lekker tapas te eten en bestellen 4 verschillende – gewoon lekker samen eten. Dat smaakt prima zodat we er nog 2 bestellen. Dan hebben we echt genoeg gegeten. We lopen op ons gemak terug naar het appartement en kopen onderweg wat broodjes voor morgenoochtend en misschien ook vanavond nog. We zien vlak voor het appartement een parkeerplaaats dus we zetten de auto daar neer, wel prettig zo dichtbij.

Al met al een leuke dag en nu lekker alles weer bijwerken. Dat kan hier trouwens op mijn laptop want ik heb hier een kabelverbinding. Ik zal dus ook weer foto’s kunnen toevoegen, leuk voor jullie toch?

Van Granada naar Baeza

We staan om kwart voor acht op en pakken alles weer in. Vannacht heeft het erg hard geregend maar nu is het bewolkt en droog. Echt koud is het niet. Na het ontbijt zetten we alles in de auto en rijden we richting Baeza.

Als we wegrijden dan zien we op de bergtoppen van de Sierra Nevada sneeuw liggen, bizar hoor. Rondom Granada is het erg druk op de weg maar daarna hebben we de weg bijna voor ons alleen. Gek hoor, zoveel grote weg en bijna geen verkeer maar het rijdt wel lekker rustig. Zoals ik al zei is het bewolkt, soms schijnt de zon en soms regent het een beetje.

We rijden door de bergen en er komen steeds meer olijvenbomen langs de weg en op de hellingen. Het is dan ook de streek met de meeste olijfbomen en dus ook de grootste produktie van olijfolie. In het boekje heb ik gezien dat er vlak voor Baeza een museum over olijfbouw is en aangezien we daar toch langskomen, kunnen we dat meteen bezoeken.

Het staat goed aangegeven op de weg maar ineens houdt dat op. Een beetje zoeken brengt ons uiteindelijk keurig bij het museum. Erg druk is het niet, ik denk dat we de eerste bezoekers zijn vandaag maar meteen na ons komen er nog meer mensen.

We krijgen een uitleg in het Engels mee en er wordt een film vertoond over de olijfolieproduktie tegenwoordig, helaas in het Spaans zonder ondertiteling maar toch goed te volgen. De olijven worden pas vanaf eind oktober geoogst. Dat gebeurt door middel van een soort elektrische hark die ronddraait. Hierdoor vallen de olijven op de grond op een speciaal net. Deze netten worden naar een verzamelpunt gesleept waar ze in een vrachtwagen gaan. Dat is ook de reden dat er tussen de olijfbomen kale grond is zoals jullie op een foto kunnen zien.

Groene en zwarte olijven komen van dezelfde boom. Hoe langer men wacht met oogsten hoe donkerder de olijven worden.

Daarna lopen we het museum door en kunnen we zien hoe het vroeger ging. Er staan veel soorten olijfbomen die allemaal hun eigen streek hebben. Ook heel veel oude manieren om de olijven te persen zonder dat de pit kapot gaat.

Dat olijfolie in de keuken gebruikt wordt weten we allemaal wel, het wordt ook gebruikt in zeep, cosmetica, geneesmiddelen en als brandstof voor verwarming en verlichting. En uiteraard worden olijven ingemaakt, lekker bij de borrel en in een salade.

In het winkeltje kopen we een mooi setje voor olie/azijn/peper/zout. Dan gaan we verder naar het hotel terwijl het even flink regent. We zien het hotel al vanaf afstand liggen. Gelukkig mogen we al op de kamer dus we brengen de bagage naar boven en gaan Baeza bekijken. Inmiddels is het gelukkig weer droog.

Aangezien het al half twee is gaan we lekker eten. Een uitgebreide lunch, heerlijk. Dan wandelen we verder maar helaas is het siësta en is bijna alles dicht. Het is ook erg rustig in Baeza. Dan maar naar het hotel en dan later weer terug om te bekijken.

Om half 6 lopen we weer naar het dorp maar het lijkt er nog steeds een beetje uitgestorven. Misschien is voor zo'n kleine plaats oktober toch iets te laat voor toeristen. wel jammer want er zijn veel mooie oude gebouwen.

We kopen wat stokbrood en gaan weer naar het hotel. Het uitzicht vanuit onze hotelkamer is geweldig, alleen maar olijfbomen op de hellingen. Het weer is gelukkig een stuk beter geworden al is het nog wel wat fris - 13°.

Morgen gaan we naar Córdoba, daar zal het zeker drukker zijn. De laatste plaats alweer, wat gaat het toch snel.

Naar Cueva de Nerja

Als we opstaan is het bewolkt en de verwachting is dat het gaat regenen. Het plan was om vandaag naar de Sierra Nevada te gaan maar daar worden temperaturen rond het vriespunt verwacht. Daar hebben wij geen rekening mee gehouden dus we gaan nu naar de kust naar de "Cueva de Nerja". Het is een mooie rit langs de Sierra Nevada over de grote weg en langs de kust gaan we door zeker 6 tunnels waarvan er 2 langer zijn dan 2 km. Het is nog geen tolweg maar dat zal zeker gaan gebeuren. De bewolking breekt gelukkig en als we bij de grotten aankomen schijnt het zonnetje weer.

We komen iets te vroeg aan en zijn dan ook bijna de eersten. Het bezoek begint met het krijgen van een audiogids en een introductiefilpje. De audiogids geeft meteen de vertaling in het Engels en op bepaalde plaatsen geeft de audogids uitleg. Heel prettig zo want op deze manier kun je een beetje je eigen tempo aanhouden.

De Cueva Nerja zijn druipsteengrotten die in 1959 toevallig ontdekt werden door 5 jonge jongens. De grotten zijn bijna 5 km groot en zijn gevormd door karst in de kalkachtigeafzettingen van de oude Middellandse Zee. Er zijn 2 secties, Nerja 1 en Nerja 2. Alleen de eerste is open voor het publiek. Het is echt geweldig mooi en heel groot en we moeten veel trappen lopen. De grootste stalactiet is 32 meter hoog. Er zijn 4 zalen, allemaal met hun eigen karakter. De een is nog groter dan de ander en ze zijn erg hoog. Je kijkt echt je ogen uit. Het is trouwens opmerkelijk warm in de grotten.

Na de rondleiding, die ruim drie kwartier duurt, drinken we een kop koffie waarna we verder rijden naar het plaatsje zelf. Het begint nu trouwens heel voorzichtig te spetteren en de zon is helemaal weg.

In Nerja rijden we de parkeergarage in en lopen naar "het Balcon d'Europe", een uitkijkpunt naar de Middellandse Zee. Als het heel helder is dan kun je Marokko aan de overzijde zien liggen. Helaas gaat dat nu niet lukken want het begint harder te regenen. We lopen langs de kerk van waaruit muziek klinkt dus we gaan even naar binnen. Er is een eucharistieviering waarbij een koor, bestaande uit dames met traditionele jurken en heren in traditioneel pak, de gezangen doet. Heel indrukwekkend.

Helaas gaat het nu echt doorregenen dus we halen de paraplue uit de auto en gaan naar het museum van Nerja. Het is niet groot maar wel heel mooi opgezet. Je gaat met de liftnaar boven en dan loop je over een soort brug, die steeds verder naar beneden, door het museum.

Inmiddels is het al bijna half 2 en we gaan een hapje eten. Maar door de regen en de drukte - het is nationale feestdag in Spanje - zijn er niet zo veel plekjes meer op de terrasjes waar je nog droog kunt zitten. Het wordt ook wel wat frisser.

Na het eten lopen we terug naar de auto. Naast onze parkeert net een Spaanse auto. Bert hoorde hen Nederlands praten en zei dat er ruimte genoeg was. Ik dacht al wat lijkt die op een collega van mij maar toen ik dat hoorde keken we allebei nog een goed. En ja hoor, dan kom je in Zuid-Spanje ineens een collega tegen. Als je zoiets wilt plannen, dan lukt het niet.

Zij logeren in een van de mooiste witte dorpen _ Frigiliane. We zijn daar nog even heen gereden maar omdat het behoorlijk regende zijn we niet uitgestapt. De regen loopt echt in grote stromen langs de weg - en soms ook over de weg - naar beneden. Het riool kan het amper aan. De wereld wordt ook steeds kleiner dus we gaan rustig verder langs de kustweg, terug naar Granada.

We besluiten om vlakbij het appartement naar een megagroot winkelcentrum te gaan maar dat blijkt bij aankomst nog dicht te zijn, er zijn nog veel werknemers aanwezig om alles af te bouwen en in te richten dus dan maar terug naar het appartement.

We lopen nog even naar het winkelcentrum vlak bij ons en daar is het heel druk. En de supermarkt is gesloten ivm de nationale feestdag. Aangezien we toch wat willen eten gaan we naar de Burger King en weer terug naar het appartement.

Ik heb een mail ontvangen over ons appartement in Córdoba maar daar staat in dat we vrijdag verwacht worden terwijl wij donderdag in de planning hebben. Niet zo slim dus maar we zoeken een leuke plaats om en nacht in een hotel te verblijven - dat wordt Baeza. Eigenlijk vinden we dit best leuk en gelukkig hebben we hier tijd genoeg voor. Ik boek meteen een kamer in een hotel daar.

Eenmaal terug in het appartement hebben we, zoals gewoonlijk, een rustige avond.

Mededeling betreffende de foto's

Zoals jullie inmiddels hebben gelezen lukt het niet meer om foto's van onze camera's op de website te zetten. Ik heb nu enkele foto's geplaatst die ik met mijn telefoon heb gemaakt.

Ik zal de rest van de vakantie meer foto's met mijn telefoon maken zodat jullie toch nog iets te zien krijgen. Alleen zal de kwaliteit minder zijn.

Granada, Albayzin en de kathedraal

Na het ontbijt ben ik eerst verder gegaan met het plaatsen van het verhaal op de website, dat gaat namelijk vrij traag met mijn tablet.

We gaan om 11 uur met de bus naar het centrum. Bij de chauffeur kopen we een chipkaart met 5 euro reis tegoed, deze kaart kun je voor meerdere personen tegelijk gebruiken. Je hoeft alleen maar in te checken, als je overstapt ook. Het lijkt heel handig.

In het centrum gaan we eerst naar de toeristeninfo en dan gaan we met een minibus naar de wijk Albayzin, de oude Moorse wijk. Daar zijn de straatjes te smal voor grote bussen. Het is er ook erg heuvelachtig maar wel heel leuk. We starten onze wandeling bij de kerk van San Nicolas. Vanaf het plein ervoor heb je een schitterend uitzicht op het Alhambra aan de overkant van de rivier de Dario.

We lopen een hele tijd door de wijk en zien echt super smalle en super stijle straatjes, heel leuk maar ook heel vermoeiend. Uiteindelijk belanden we op een gezellig terras waar we lekker eten. Daarna lopen we terug naar het centrum en bezoeken we de kathedraal. We krijgen daar een gratis audiogids mee. Wat een grote kathedraal is het met enorm brede pilaren.

Na deze bezichtiging lopen we nog wat rond en genieten van een ijsje. Vervolgens kopen we wat broodjes en gaan we weer terug naar ons appartement. Daar zet ik de wasmachine aan zodat alles weer schoon is.