We hebben geen wekker gezet. Bert haalt lekker verse broodjes om de hoek en we ontbijten gezellig samen. Na het ontbijt gaan we naar de synagoge, de enige die er nog is in Andalusië. Het is een vrij klein gebouw, ik denk dat de oppervlakte ongeveer 6 x 6 meter is. Waarschijnlijk is dan ook dat dit en familiesynagoge was. Ook hier weer fraaie pleisterwerken aan de muur en op elke muur staat teksten van psalmen – uiteraard in het Hebreeuws.

We lopen een stukje terug naar het “Casa Al-Andalus” . In dit 12^e eeuwse Andalusische huis wordt de papierfabricage ten tijde van de Moorse overheersing getoond. Ook hier weer en mooie patio, waar het heerlijk koel is. Het is niet groot maar wel erg mooi gedaan, je waant je echt in die tijd. We willen een vel geschept papier – van katoen – kopen maar willen dat uiteraard niet de hele dag bij ons dragen. Alleen, hoe leg je dat uit in het Spaans aan iemand die ook geen Engels spreekt? Gelukkig spreekt hij Frans en wij ook dus dat komt goed uit en we mogen ’s middags gewoon even terugkomen zonder opnieuw entree te betalen.

We gaan nu eerst koffie drinken en dan gaan we naar de kathedraal voor de eucharistieviering. Het is inderdaad niet druk en we kunnen op de voorste rij zitten. Het is wel heel bijzonder om de moskee nu helemaal leeg te zien – op zondag van is er namelijk geen toegang van 11.30 – 15.00 in verband met twee eucharistievieringen om 12.00 en 13.30 uur. Je mag nu ook niet door de moskee heen lopen maar je moet direct de kathedraal in.
Het is wel een heel bijzondere ervaring – en ergens voelt het voor mij ook een beetje dubbel gezien mijn kritiek – maar ik ben heel blij dat we gegaan zijn. De eucharistieviering is uiteraard in het Spaans maar de gezangen kan ik grotendeels meezingen, dat is wel iets voor Yvonne en Ina. Jammergenoeg mochten er tijdens de viering – logisch natuurlijk – geen foto’s/film gemaakt worden dus jullie moeten mij geloven.
Na de viering moeten we ook meteen weer naar buiten maar we maken dan nog wel enkele foto’s van een bijna lege moskee, dat was gisteren onmogelijk gezien de drukte.

We gaan op zoek naar “Casa Arabe” een huis in Arabische stijl maar helaas blijkt dit gesloten. Dat is jammer want we gaan straks ook nog naar “Casa de Sefarad”, een tentoonstelling over de joden. Een beetje achtergrond van drie verschillende bevolkingsgroepen.

We besluiten om vroeg te eten vandaag en zoeken een leuke gelegenheid om tapas te eten. De meeste zaakjes bieden alleen maar menu’s of gewoon een gerecht dus we besluiten om naar hetzelfde plekje te gaan als 2 dagen geleden. Ook nu eten we daar weer heerlijk met z’n tweetjes 6 tapas en als toetje de heerlijke “berenjenas”, die we ook gisteren hadden.

Na bijna 2 uur daar gezeten te hebben gaan we naar de toeristeninformatie – in het appartement lag een heel leuk blad, uitgegeven door hen, met veel leuke informatie over Córdoba maar helaas, zij zijn gesloten op zondag gesloten. We wandelen langs de rivier en gaan dan naar “Casa de Sefarad”. Daar krijgen we heel veel informatie over Sefardische joden – dat zijn joden uit Spanje en Portugal .

We gaan terug naar het appartement, kopen nog wat broodjes en kijken even naar het oliepijl van de auto – morgen beginnen we aan de grote reis terug naar huis. In het appartement pak ik alvast de tas grotendeels weer in, zodat we morgen niet meer zoveel hoeven te doen. Toch altijd wel jammer als je weer naar huis moet maar aan de andere kant ook wel weer fijn. Gewoon elke nacht in je eigen bedje en in je eigen bad. Dat is altijd maar afwachten alhoewel we zeker goede appartementen gehad hebben. Dit is zeker voor herhaling vatbaar.