Rinus is vanmorgen erg vroeg opgestaan omdat zijn telefoon afging, hij dacht dat het de wekker was. Gevolg is wel dat hij al vroeg naar de bakker is geweest en we dus meteen aan het ontbijt kunnen. Voor het eerst een ontbijt met verse broodjes, dat is echt smullen! We leggen alvast een en ander klaar en ik probeer een taxi te bellen. Dat lukt – tenminste dat hopen we, dat merken we vanmiddag wel – en we gaan op stap voor ons laatste rondje Rome. We hebben weer fantastisch weer, een wolkeloze blauwe hemel en geen wind.

We gaan met de bus naar het piazza di San Giovanni waar we uitstappen naast de basiliek Sint-Jan van Lateranen. We gaan eerst naar een gebouw aan de overkant. In dit gebouw uit 1589 zijn twee resterende delen van het oude Lateraanse Paleis ondergebracht: het Scala Sanctorum en de heilige trap: het Scala Sancta. Deze trap van 28 treden zou Christus beklommen hebben naar het huis van Pontius Pilatus om te worden verhoord. Deze trap is door Helena, moeder van keizer Constantijn, zijn meegenomen uit Israël. Paus Sixtus V liet de trap op de huidige plek plaatsen.
Deze heilige trap is bedekt met hout ter bescherming en gelovigen kunnen deze trap op de knieën beklimmen als boetedoening, vooral op Goede Vrijdag. Rinus en ik gaan deze uitdaging aan maar het gaat wel heel langzaam – niet omdat wij het niet kunnen maar omdat iedereen zo langzaam gaat. Maar ja, het is boetedoening dus men stopt iedere keer om te bidden. Uiteindelijk zijn we, na 28 treden en een kwartier, ook boven.

Daar is een mooie kapel te zien die voor een groot deel al gerestaureerd is, maar waar men nog bezig is met het laatste deel. In de kapel begint een aardige man ons iets uit te leggen in het Italiaans. Wij zeggen dat wij Nederlanders zijn en het dus niet verstaan. Dan begint hij op het plafond te wijzen en uit te leggen, dat een Nederlandse schilder daar ook had meegewerkt aan de schilderingen. In het winkeltje van deze kapel kopen we wat boekjes en dan gaan we weer verder.

We lopen naar de basiliek Sint-Jan van Lateranen. Dit is de vierde pauselijke basiliek die we bezoeken – meer zijn er ook niet. Ook hier is er een heilige deur, die alleen in een jubeljaar open gaat. Dat is bij alle pauselijke basilieken. De andere pauselijke basilieken zijn de Santa Maria Maggiore en de San Paolo. In de Santa Maria Maggiore hebben we het niet meegekregen van de heilige deur maar in die van San Paolo wel.
In de basiliek van Jan van Lateranen zijn tot 1870 alle pausen gewijd, sindsdien gebeurt dat in de Sint-Pieter. Naast de basiliek staat het pauselijk paleis van Jan van Lateranen, waar de paus dus woonde. Voor in de kerk staat het altaar onder een speciaal baldakijn, ook op dit altaar mocht alleen de paus de mis opdragen. Ook zit er onder het altaar een crypte, waar ook een paus begraven ligt. Grappig, al die overeenkomsten in de vier pauselijke basilieken.

Als we buitenkomen doet de zon gewoon pijn aan je ogen, maar we klagen niet hoor. We lopen naar het beeld van Franciscus van Assisi, dat tegenover de basiliek staat en dan gaan we lekker wat eten. Voor de laatste keer in Rome want tja, ook aan deze vakantie komt een eind. We gaan dus nog even voor een echte Italiaanse pizza en daarna is het tijd om terug te gaan naar het appartement.

Daar pakken we de koffers en tassen in en maken we brood klaar voor onderweg. In het vliegtuig krijg je tegenwoordig niets meer en dus nemen we het – als echte Hollanders – zelf mee. En dan is het wachten op de taxi. Om 10 voor half vijf gaat mijn telefoon, de taxicentrale belt dat de taxi er binnen 5 minuten is. We pakken de koffers en tassen en lopen naar buiten en jawel, precies op tijd arriveert de taxi.

Hij brengt ons snel en rustig naar het vliegveld in slechts 20 minuten, we hadden het drukker verwacht dus we zijn nu wel heel erg vroeg. We hebben dus alle tijd en de gate is nog niet open dus dan maar even een kopje koffie. Om 6 uur lopen we naar de incheckbalie waar we alleen onze paspoorten hoeven te laten zien. We krijgen de instapkaarten en zijn nu lekker de koffers kwijt en gaan dan meteen door naar de gate. Het is dan gewoon wachten totdat we aan boord van het vliegtuig mogen. Af en toe lopen we even een beetje rond, er is best veel te zien op dit vliegveld.

Om 8 uur mogen we aan boord en gelukkig zit ook nu het vliegtuig niet vol, zodat we weer 3 plaatsen hebben samen. De vlucht verloop prima, jammer dat het donker is want het is nu heel helder buiten. Om kwart voor 11 landen we op Zestienhoven en we lopen van het vliegtuig naar de aankomsthal. Wat en verschil in temperatuur – ’s middags ruim 25 graden en nu nog maar 8 graden.
De koffers komen vrijwel meteen en Rinus en Bert gaan de auto halen. Om kwart voor 12 zijn wij thuis en na een half uurtje liggen we lekker op bed.

Het was een bijzondere vakantie. We hebben allemaal erg genoten van Rome en willen zeker nog een keer terug. Want ondanks dat we 9 dagen in Rome zijn geweest hebben we toch lang niet alles gezien. Maar we hebben het allemaal wel intens en op ons gemak bekeken. Als we later de foto’s zien denken we niet: o ja, daar zijn we geweest maar o, wat was het mooi etc.

De korte vliegreis, het appartement en deze manier van een stad bezoeken kunnen we zeker iedereen aanraden. In ieder geval hoop ik dat jullie weer genoten hebben van dit verhaal en dat ook jullie weer een beetje wijzer geworden zijn.