We staan weer bijtijds op en het is weer prachtig weer.
Na het ontbijt gaan we met de metro naar het Piazza di Spagna waar we de Barcaccia fontein - Fontana della Barcaccia bekijken – dit is de fontein die vorig jaar door Feyenoorders werd beschadigd. We hebben een stok Feyenoordkaarten meegenomen en Cok en ik gaan op de rand zitten met de kaarten in de hand. Niemand let op ons, we zijn tenslotte ook geen hooligans toch?

Daarna gaan we Spaanse trappen - Scalinata Della Trinità de Spagna – betreden. Helaas is het grootste deel van de trappen afgezet in verband met renovatie maar we kunnen wel aan de linkerkant naar boven. Als je boven staat heb je een mooi uitzicht richting het Vaticaan. Een leuke beloning voor het beklimmen van de 112 treden.

We gaan weer naar beneden en wandelen richting de Trevi Fontein – Fontana Trevi. Onderweg besluiten we, ondanks het feit dat het in deze buurt erg duur is, een kopje koffie te gaan drinken. We hebben geluk want we zijn voor iets minder dan € 10,- klaar en het is prima koffie.

Bij de Trevi fontein is het erg druk. Toch lukt het ons om enkele mooie foto’s te maken, we zijn alleen vergeten om er geld in te gooien over onze schouder. Jammer, want als je dat doet dan kom je weer terug in Rome maar misschien is dat wel een fabeltje.

We lopen verder richting Piazza Venezia, in de omgevingvan het Forum en het Colosseo. Als we langs een kerk lopen, San Marcello al Corso, horen we muziek. We lopen naar binnen en blijven verbaasd staan. We zijn zomaar getuigen van een priesterwijding. We worden gelukkig niet weggestuurd en bijven een hele tijd staan. Dit hebben we nog nooit meegemaakt en als dat dan zo onverwacht gebeurt, dan is dat toch echt wel een cadeau. We zijn er echt van onder de indruk.
Het is wel opvallend dat veel geestelijken in de kerk gekleurd of zwart zijn – alsof het bij hen veel meer leeft dan bij de blanke bevolking.

Inmiddels is het al weer 13.00 uur geworden en op de hoek van Piazza Venezia besluiten we lekker op een terrasje te gaan zitten om wat te eten en te drinken. Uiteraard lekker Italiaans want we zijn in Italië. We laten het ons goed smaken en genieten van alle mensen die langs lopen. Toch een van de leukste bezigheden – kijken en natuurlijk ook bekeken worden. We hebben uitzicht op het monument voor Victor Emanuel – het werd in 1911 voltooid ter ere van Victor Emanuel II van Savoye, de eerste koning van het verenigd Italië.

Na het eten lopen we langs het monument en zien weer enkele delen van het Foro Romano. Het monument is te bereiken via heel veel trappen en je kunt helemaal op het dak van het gebouw komen via een buitenlift. We lopen achter langs en komen in een kerk terecht – de Santa Maria in Aracoelie. We kunnen er aan de achterkant weer uit en denken dan makkelijk op het monument terecht te komen. Helaas, we moeten gewoon helemaal naar beneden en het monument aan de voorzijde via de trappen betreden. Dat blijken er wel 173 te zijn!!

Op de trappen mag je niet gaan zitten of je tas neerzetten. Doe je dat toch dan blaast er een politieagent op zijn fluitje en gebaart je dat je moet gaan staan. Ze zijn dus erg streng. We zien trouwens erg veel politie en militairen op straat en bij het openbaar vervoer en veel gebouwen. Of dat nu normaal is of dat het extra is in verband met alle aanslagen in Europa weten we niet. De mensen in Rome lijken er zich weinig van aan te trekken.

Als we alle trappen beklommen hebben, komen we uit op een omgang om het gebouw heen. Aan de achterkant is de lift waarmee je naar het dak kunt. Dat doen we en we genieten van het prachtige uitzicht over Rome. Het monument zelf staat al op de hoogste heuvel en steekt dus boven alles uit in de omgeving – dat betekent dat je overal overheen kunt kijken. Gelukkig is het helemaal helder weer.

Het is ondertussen al weer 4 uur geweest en we gaan richting metro om weer naar het appartement te gaan. We voelen allemaal onze benen en vinden het genoeg voor vandaag.
In de buurt van het appartement genieten we weer van een heerlijk ijsje – iedere keer nemen we andere smaken – en doen de dagelijkse boodschappen waarna we weer een rustige avond hebben in het appartement.