Donderdag 31 augustus

Vandaag zijn we wat later opgestaan in verband met het muzikale ontbijt. Het ziet er grijs uit en het heeft geregegend vannacht, we zien wel wat we krijgen vandaag. Voordat we naar het ontbijt gaan zetten we de meeste bagage alvast in de auto anders wordt het helemaal zo laat en we hebben toch een aardig stuk rijden voor de boeg. Onze gastvrouw Mary zegt ons, dat wij alleen mogen vertrekken als we de zon achterlaten. Tja, dat wil je dan wel beloven maar of het lukt is maar de vraag. Maar zie, voordat we vertrekken laat het zonnetje zich zien en vertrekken we weer met goed weer. Het is namelijk nog steeds zo rond 20 graden en dat is een heel aangename temperatuur, warmer hoeft niet voor ons.

We rijden weer een heel stuk langs de “Wild Atlantic Way” en ook nu verbazen we ons weer over de steeds veranderende kustlijn van Ierland. Natuurlijk is het bochtig dus snel gaat het zeker niet. We willen in ieder geval naar Achill Island, een eiland wat alleen met een brug is te bereiken. Het is best wel een heel stuk omrijden maar dat hebben we er wel voor over.
We komen door diverse dorpjes – nou ja dorpjes, 2 huizen en soms een kerk – daar zoeken we eigenlijk iets om koffie te drinken maar helaas dus.

Uiteindelijk – inmiddels is het al weer 13.00 uur geweest – zien we een gezellig koffietentje annex surfwinkeltje. Het is er best druk maar er is gelukkig nog een plaatsje. We bestellen koffie met een lekkere chocoladekoek erbij. Ik moet zeggen, ze zijn hier niet scheutig met de koffie. Je krijg vaak een grote bak voor weinig geld en vaak prima koffie.

Als we willen afrekenen vragen we nog wat informatie – inmiddels is de drukte trouwens over – en de man heeft alle tijd voor ons. Hij pakt er een foldertje bij en kruist daarop aan wat de leuke dingen zijn om te bekijken op Achill Island. Ook geeft hij enkele tips voor onze verdere reis. Echt allervriendelijks – dat ervaren we hier trouwens geregeld. De mensen zijn hier vriendelijk en groeten ook veel eerder dan bij ons.
We gaan helemaal naar het laatste punt van het eiland – een klein zandstrand waar ik dan even in de Atlantische Oceaan sta, best koud hoor. Het is eerst een heel stuk rijden de berg op en dan weer naar beneden.
Als we terugrijden gaan we naar een meertje, wat gebruikt wordt als watervoorziening. Als dit ons niet was verteld hadden we dit niet gezien want je gaat niet zo maar een weggetje naar boven. We vervolgen de aanbevolen routen naar de bovenkant van he eiland, echt een mooi uitzicht weer daar.

Al met al is de tijd hierdoor al heel snel gegaan. Ons plan was om vandaag de Ceide Fields te gaan – dit is een dorp uit het stenen tijdperk van 5000 jaar geleden, dat helemaal onder het veen zit. Die laag veen is wel tot 4 meter dik en men is daar per ongeluk “letterlijk op gestoten” bij archeologisch onderzoek. Dat gaat vandaag dus niet meer lukken, want dan komen pas in het donker aan bij de B&B in Tubbercurry.

We komen om 17.00 uur aan bij Eden Villa, de B&B voor de komende 2 nachten. Daar worden we heel hartelijk ontvangen door de heer des huizes Peter – zijn vrouw Mary zullen we later ontmoeten. Hij laat ons de kamer zien en vraagt of we thee lusten – nou, dat is best wel lekker na zo’n dag rijden. We gaan in de gastenkamer zitten en meteen komen er nog 2 gasten binnen. Een stel uit Australië. Hij zet voor ons allemaal een dvd op met informatie uit de omgeving en voorziet ons allemaal van thee met koek. Je voelt je echt heel welkom meteen. Ook geeft hij ons meteen wat informatiemateriaal zoals een plattegrondje en een leuke route voor morgen.

Helaas doet internet het vandaag niet, misschien morgen. We lopen naar het dorp om lekker een hapje te gaan eten. We eten heerlijk bij een van de plaatselijke hotels, echt vers voedsel ook de groente – niets komt uit blik. En ook daar worden we weer spontaan verrast met de behulpzaamheid van de mensen om ons tips te geven voor de omgeving.

Daarna wandelen we welvoldaan terug naar onze B&B voor een rustige avond/nacht.