Zaterdag 26 juli

Het lijkt er op, dat het niet zulk mooi weer wordt als we opstaan want het is erg bewolkt en het regent af en toe. Na het ontbijt nemen we dus de regenjacks en de paraplu maar mee voor de zekerheid.

Ons eerste doel vandaag is “Ross Castle”, gebouwd in de 15^e eeuw, ligt aan de bovenzijde van het Lough Leane, het kleinste meer van de meren van Killarney. Het is min of meer een vierkante toren, waaraan later een stuk is toegevoegd. In het oorspronkelijke “kasteel” woonde de landlord met zijn familie en staf en enkele soldaten ter verdediging. In het kasteel waren enkele eenvoudige verdedigingsmiddelen zoals een “murderhole” – dit was een gat boven de voorpoort, waar doorheen je heet water of stenen kon gooien op de vijand of er door heen schieten. Zelfs was je redelijk veilig. Ook zaten er onder veel ramen kleine gaten, waardoor vloeistof gegoten kon worden ter verdediging.

Hierna gingen naar het Killarney National Park. Daarin staat “Muckross House and Gardens” en is er een Traditionele Farm. Wij gaan Muckross House bezoeken. Dit huis is in 1843 gebouwd voor de familie Herbert. In 1861 kregen zij koningin Victoria en prins Albert op bezoek – dit bezoek was al jarenlang daarvoor bekend. Voor haar komst werd er op de benedenverdieping speciaal een boudoir, kleedkamer en slaapkamer ingericht – zij was namelijk erg bang voor brand en wilde dus beneden slapen. Dit lijkt slecht geweest te zijn voor de financiën van de heer Herbert en in 1899 werd het verkocht aan een baron. In 1911 kocht een welgestelde Amerikaan, William Bouwers Bourn, het huis als huwelijksgeschenk voor zijn dochter Maud en haar Ierse echtgenoot Arthur Rose Vincent. Het paar kreeg twee kinderen, maar helaas overleed Maud in 1929. Haar vader en haar echtgenoot besloten samen, om het huis aan de Ierse bevolking te schenken. Het huis en de tuinen zijn werkelijk heel mooi om te zien – zeker omdat het huis veelal gemeubileerd is met meubels uit de 19^e eeuw.

Na de lunch gaan we verder naar de “Torc Waterval”, die daar niet ver vandaan is. Echt spectaculair is het niet, maar toch wel de moeite waard. Hierna rijden we nog een stukje verder en zetten de auto op een parkeerplaats om vandaar naar de “Meeting of the Waters” – de verbinding tussen twee meren van Killarney – te lopen. Dat blijkt een pittige wandeling en met het warme weer – het was namelijk al de hele dag schitterend weer ondanks de slechte voorspellingen– was dat best pittig. Maar ook hier geldt, als je iets wilt zien dan moet je er wat voor doen.

Als laatste gaan we naar de “Gap of Dunloe” waar we gisteren al een kijkje genomen hadden. We nemen plaats in een tweewielige wagen achter een paard, waarna we meteen op pad gaan. Er is een basistarief, maar eenmaal op pad stelt de bestuurder voor verder te gaan as je maar meer geld geeft. We besluiten uiteindelijk om helemaal tot de “Black Hole” te gaan, verder kan namelijk niet. Het is een geweldige rit, onverwacht veranderend landschap en we krijgen veel uitleg onderweg. We krijgen het idee, dat we voor het dubbele tarief wel 3 keer verder zijn geweest. Mooi toch? De tocht duurt ruim anderhalf uur, zodat we later terug zijn in het hotel dan we gepland hadden. Maar och, het is vakantie en we hebben heel erg genoten.

In het Guesthouse frissen we ons op, want vanavond gaan we uit eten en daarna naar een pub, waar live muziek wordt gemaakt. Echte Ierse muziek hopen we. De adressen voor beide gelegenheden hebben we van de zoon van de eigenaar gekregen. Nou, dat blijken goede aanbevelingen te zijn want het eten was prima. Daarna zijn we op ons gemak naar de pub gelopen voor de muziek – en uiteraard een lekker glas bier. We zijn er mooi op tijd en hebben nog een plaatsje aan de bar – kort daarna begint men met de live muziek en stroomt het al gauw vol. Er wordt volop gedanst en meegezongen en we genieten hier echt van. Om ongeveer 22.00 uur houden we het voor gezien, want morgen gaan we weer verder naar onze volgende pleisterplaats en na al dat bier hebben we wel wat slaap nodig.