Dinsdag 22 juli,

Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan. We gaan naar Blarney, maar willen onderweg nog een en ander bezichtigen. Het ontbijt in het hotel is goed, maar je mist dan toch het vers bereide eten van een B&B.

Het weer ziet er weer prima uit – nog steeds veel bewolking maar een aangename temperatuur en het is droog. Meer hebben we eigenlijk niet nodig. Het eerste deel vandaag willen we langs de kust rijden. Helaas is het mistig aan zee, zodat we niet veel kunnen zien. Desondanks stappen we af en toe even uit om wat meer te zien want als je rijdt is dat toch lastig. Het rijden gaat inmiddels wel meer ontspannen dan in het begin, maar het blijft toch goed opletten.

In Dungarvan hebben we lekker koffie gedronken en wat rondgelopen. Er is hier ook een kasteel, wat we kunnen bezoeken maar we besluiten om door te rijden. Als we alles doen wat we tegenkomen, dan hebben we geen 3 weken maar 3 maanden nodig.

We vervolgen onze weg naar Youghal en komen door Ardmore, vlak voor het plaatsje staan de restanten van een kopermijn. Het bezoekerscentrum blijkt nog niet open te zijn als we daar aankomen, jammer want dat leek nu juist erg interessant. In Youghall beklimmen we een oud stuk stadsmuur, waardoor we mooi uitzicht krijgen over de monding van de Blackwater River – helaas gooit de mist nog steeds roet in het eten.
Het in inmiddels lunchtijd en we eten een lekker broodje met uitzicht op de haven.

Na de lunch rijden we verder naar Middleton, waar we een bezoek brengen aan de Jameson Whiskey Distillery. We krijgen een rondleiding in de oude gerestaureerde distilleerderij – die is niet meer in bedrijf maar je krijgt wel een goed beeld van het hele proces. De moderne distilleerderij staat er vlak achter en dat is een heel groot complex.
Na de rondleiding krijgt mag iedereen natuurlijk proeven, maar voor 8 mensen is er een soort extra proeverij. Wij doen allebei mee en krijgen 3 (mini)glaasjes whiskey. De eerste is een Ierse whiskey van 6 jaar oud van Jameson, de tweede een Schotse whiskey en de derde een bourbon uit Amerika. Het unanieme oordeel was dat de Ierse de lekkerste is. Het grote verschil tussen Ierse en Schotse whiskey is de manier waarop het graan gedroogd wordt. In Schotland gaat de rook van het hout door het graan heen, terwijl dat in Ierland niet gebeurt en dat zorg voor het grote smaakverschil. Na afloop van de proeverij kregen we een soort certificaat.

Na deze leuke rondleiding rijden we naar onze B&B voor de komende twee nachten in Blarney, een klein stukje boven Cork. Als we daar aankomen is het inmiddels 18.00 uur en we worden hartelijk verwelkomd door Anne, onze gastvrouw. Onze kamer is beneden en het ziet er netjes uit. We zetten de bagage in de kamer en besluiten naar het dorp te wandelen om wat te drinken en te eten. Volgens Anne 10 minuten lopen, maar dat zijn er toch wat meer.

In het dorp is genoeg gelegenheid om wat te eten en te drinken en we worden naar binnen gelokt door de gezelligheid van een pub. We drinken daar lekker een bier en bestellen ons eten. We raken aan de praat met een Ierse gast, leuk hoor. Het eten smaakt geweldig goed, zodat we voldaan de B&B weer opzoeken.