We hoeven niet vroeg op te staan omdat alles lekker dichtbij het appartement is en we ontbijten op ons gemak. Om kwart over 9 gaan we op weg naar de Mezquita/kathedraal. Het is best nog fris maar de verwachtingen voor vandaag zijn weer prima dus we doen geen jasje aan.

Als we bij de Mezquita/kathedraal aankomen staat er best al een aardige rij voor de kassa maar gelukkig gaat het snel zodat we om 10.10 uur al binnenstaan. Wat een bijzonder gebouw is dit zeg en als ik eerlijk ben dan vind ik de katholieken van toen erg domme mensen – om een zo mooie moskee te verminken door er in het midden een kathedraal in te bouwen en aan de zijkanten allemaal kapellen te maken. Gisteren hebben we de maquette van de moskee gezien en daar kon je helemaal doorheen kijken, een woud van 1200!! zuilen.

De rondleiding met de audiogids leidt ons eerst helemaal om de kathedraal, die middenin de moskee staat, heen en daar eindigt de rondleiding.
Abd Al-Rahman I bouwde de originele moskee van 786-788. Van 833-848 werd de moskee uitgebreid door Abd Al-Rahman II. In 951 begon Abd Al-Rahman III met de bouw van een nieuwe minaret. Van 962-966 vergrootte Al Hakam II de moskee weer en uiteindelijk kreeg de moskee in 991, onder Almanzor, zijn huidige omvang. Er konden toen wel 15.000 gelovigen in de moskee. Het merkwaardige is, dat de Mihrab, die eigenlijk naar Mekka gericht moest zijn, niet helemaal goed staat en ook zijn positie in de moskee is door alle uitbreidingen niet meer helemaal goed.
Bisschop Alonso Manrique is verantwoordelijk voor het begin van de bouw van de kathedraal die duurde van 1523-1606. Daarvoor waren er al veel kapellen gemaakt in de moskee want sinds 1146 is het eigenlijk geen moskee meer.

Als we dan uiteindeijk de kathedraal in lopen dan krijg je ineens een berg licht over je heen door alle ramen en ook door de hoogte van de kathedraal. Op zich is het een mooie kathedraal, daar valt niets op af te dingen. Alleen de plaats is gigantisch verkeerd. En dan te bedenken dat er misschien niet meer dan een paar honderd gelovigen in de kathedraal kunnen. Toch wel vreemd allemaal. Koning Karel V was verre van tevreden met het resultaat. Hij zei: “Jullie hebben alles vernietigd wat men nergens anders ziet en er iets voor in de plaats gebouwd wat men overal kan zien”.

Het bijzondere is, dat je gewoon de moskee in kijkt als je vooraan zit in de kathedraal. Er zitten geen deuren in dus het loopt min of meer in elkaar over. Aan de achterzijde van de kathedraal, waar men normaal binnenkomt, zit het einde van het koor. Er worden nog steeds eucharistievieringen gehouden en daar wil ik zeker heen morgen. Het schijnt niet zo druk te zijn maar ik zal er zeker op tijd zijn. Ik wil namelijk wel echt in de kathedraal zitten en niet half ernaast.

Na dit bezoek genieten we van een kop koffie met heerlijk gebak erbij en we rusten meteen wat uit. Niet dat we nu zo moe zijn maar het is tenslotte vakantie dus daar hoort relaxen en genieten toch bij?

Na deze pauze hebben we de baden “Banos Alcazar Califal” en het paleis “Alcazar de los Reys Cristianos” op het programma staan. We komen het eerst langs de baden dus beginnen we daar. Die zijn mooi bewaard gebleven en er is een deel waar de pilaren weer helemaal van marmer lijken te zijn. Best indrukwekkend wat men vroeger met veel minder middelen wist te bouwen en dan vooral die gebogen plafonds.

Als we bij het kasteel komen, wat bewoond werd door de katholieke koningen, dan staat er toch een aardige rij. Gelukkig hebben we stralend weer met wat schaduw en valt het wachten best mee. Eenmaal in het kasteel besluiten we meteen de toren te beklimmen – van daaruit moet je een goed uitzicht hebben op de bovenkant van de Mezquita/kathedraal. Dat valt tegen, want daarvoor hadden we naar een andere toren gemoeten maar die is helaas afgesloten. Het is wel lastig om boven en beneden te komen want de trap is erg smal – passeren is bijna niet mogelijk op een wenteltrap en je weet natuurlijk niet of er al mensen op de trap lopen.

Als we weer beneden zijn koop ik eerst een gids in een automaat want alle vermeldingen zijn alleen in het Spaans – en dat zijn we bepaald niet machtig. Zo komen we heel wat meer te weten over het kasteel en vooral over zijn prachtige tuinen.
We lopen eerst de grote zaal in waar één muur bedekt is met mozaiek uit de Romeinse tijd. Indrukwekkend en je vraagt je af hoe ze dat er zo mooi op hebben gekregen. Het kasteel is ook een tijdje gevangenis geweest en uit die tijd komt de naam vrouwentuin van de binnenplaats. Ook zijn er hier baden, daar waren ze toch wel gek op vroeger. Wij natuurlijk ook wel maar dan toch wel in bescheidenere mate.

Inmiddels is het al bijna 4 uur en we hebben wel trek sinds de koffie. We zoeken een leuk plekje op waar ze in ieder geval tapas hebben. Dat is erg lekker en we doen gewoon samen van enkele kleine hapjes, eigenlijk veel leuker dan gewoon allebei een gerecht bestellen. We komen op een leuk terrasje terecht waar een oudere heer het personeel dirigeert – leuk om te zien. Hij helpt zelf trouwens ook mee. Hij adviseert ons om “berenjenas” te eten – plakjes gefrituurde aubergines. Dat doen we en dat is toch lekker.

Na 1,5 uur gaan we weer richting ons appartement, we kopen onderweg wat koffie en wat broodjes en hebben, zoals gewoonlijk, een rustige avond. Behalve dan het bijhouden van de website maar dat vind ik gewoon erg leuk om te doen.