verabert.reismee.nl

Laatste dag Dubai

Het is weer stralend weer als we opstaan. We gaan op ons gemak ontbijten en pakken dan de rugzak in. We gaan voor de laatste keer van boord en halen onze tassen op. Door de kleur van het label is het makkelijk zoeken waar ze ongeveer staan en dan gaan we met de tassen naar binnen. Om kwart voor 10 gaan we naar buiten – grappig genoeg hoeven de grote tassen niet door de scanapparatuur, alleen de rugzakken. En dat we piepend door het poortje gaan deert ook blijkbaar niemand.

Helaas duurt het hierna nog tot kwart over 11 voordat de bus arriveert die ons naar het hotel zal brengen en wachten in de arme zon zonder enige beschutting en een mogelijkheid om te gaan zitten is niet prettig. Maar goed - tegen 12 uur zijn we weer in het hotel in Sharjah waar we nog enige tijd op onze kamer moeten wachten. Best jammer want dat is toch een beetje verloren tijd. Uiteindelijk kunnen we om half twee naar de kamer.

We zetten onze tassen neer en gaan dan met een taxi naar het dichtstbijzijnde metrostation om naar de Creek te gaan. We lopen daar langs enkele grote jachten en restaurantschepen totdat we bij de vrachthavens aankomen. Daar worden de oude houten dows geladen met van alles en nog wat zoals heel veel airco’s, wasmachines, koffiezetapparaten, stofzuigers, balen stoffen, noten, rijst enz. We lopen vlak langs het water en kijken bij het laden van de boten. Dat gaat zonder enig sjorwerk, alles wordt aan boord gebracht en zo praktisch mogelijk neergezet.
De mensen komen bijna allemaal uit Iran en sommigen uit Pakistan. Ze willen graag op de foto, zonder en met ons. Ik ben nog nooit met zoveel vreemde mannen op de foto geweest. Iedereen is uitermate vriendelijk en we krijgen walnoten aangeboden. Ze vragen allemaal waar we vandaan komen en we voelen ons volstrekt veilig. Later mogen we zelfs ergens aan boord komen en ze vertellen ons dat deze boten allemaal naar Iran varen in ongeveer 50 – 70 uur. De kapitein wil onze telefoonnummers uitwisselen zodat we eventueel foto’s kunnen appen en we mogen hem bellen als we naar Iran willen komen. Werkelijk een unieke ervaring, al deze vriendelijkheid en waarschijnlijk horen we nooit mee iets van elkaar maar leuk is het zeker.

Na deze leuke ervaring gaan we op zoek naar een metrostation om naar het begin van de Creek te gaan. We willen kijken of we daar nog iets van een rondvaart op de Creek kunnen maken. Helaas kunnen we alleen maar overvaren met een abra naar de andere kant en weer terug maar dat was niet de bedoeling. Inmiddels is het bijna donker en we gaan weer terug met de metro. Als we uitstappen is het uitgestorven bij de metrohalte dus we moeten nog even lopen om een taxi te krijgen. Na een half uurtje lukt dat eindelijk en gaan we weer terug naar het hotel.

Als we zijn uitgestapt gaan we eerst naar een supermarktje om wat eten te halen voor vanavond, we hebben geen zin meer om ergens te gaan zitten. Na het eten gaan we allebei lekker even badderen en we duiken schoon en fris het bed in voor alweer de laatste nacht van deze vakantie.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!